بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر علایم اختلال شخصیت وسواسی- جبری

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر افراد دارای علایم اختلال شخصیت وسواسی- جبری می ­باشد. روش پژوهش تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. به منظور انجام این پژوهش تعداد 20 نفر از افرادی که خودشان به مراکز مشاوره مراجعه کرده و بر اساس مصاحبه بالینی توسط روانپزشک و پرسشنامه چندمحوری میلون-3 مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی- جبری تشخیص داده شده بودند، به صورت تصادفی در دو گروه طرحواره درمانی (آزمایش= 10)، و گروه انتظار (کنترل=10) قرار گرفتند. شرکت کنندگان در این پژوهش به پرسشنامه ­های چندمحوری میلون-3 و پرسشنامه طرحواره یانگ (فرم بلند) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که طرحواره درمانی بر کاهش علایم اختلال شخصیت وسواسی- جبری ( 01/0>P )، و اصلاح طرحواره­ های ناسازگار تشخیص داده شده در اختلال شخصیت وسواسی- جبری (01/0>P) موثر بوده است.